در مبحث قبل روش تنظیم زبان پیش‌فرض را آموختیم. حال قصد داریم جلوتر رفته، فونت پیش‌فرض را نیز تعریف کنیم؛ طوری که پس از باز شدن «ورد» نیازی به تنظیم فونت و اندازه و دیگر ویژگی‌های آن نداشته باشیم.

این‌کار را می‌توان به چند روش انجام داد. اما در اینجا به ساده‌ترین روش می‌پردازم.

«ورد» را باز کنید. طبیعتاً باید پس از تنظیم جلسه قبل، و البته در صورت انتخاب زبان فارسی به عنوان زبان پیش‌فرض، زبان رایانه به فارسی تبدیل شود.

از سربرگ Home، بر روی علامت فلش کوچک که در گوشۀ سمت راست پایین کادر Font قرار دارد کلیک کنید (تصویر زیر را ببینید).

صفحه Font باز می‌شود. در مستطیل تحت عنوان Complex scripts نام فونت فارسیِ مورد علاقه را انتخاب کرده، در مستطیل‌های کنار آن، عبارت Regular و سپس اندازه فونت را انتخاب کنید (در تصویر، فونت IRmitra با اندازه 14 انتخاب شده است). در مستطیل‌های زیر عنوان Latin Text مراحل بالا را برای انتخاب فونت مورد علاقه انگلیسی تکرار کنید. می‌توانید از همان فونت استاندارد IRmitra استفاده کنید (در فونت‌های استاندارد، حروف انگلیسی نیز پیش‌بینی شده است). اما اگر فونت‌های دیگر مانند Times New Roman را انتخاب کردید، بهتر است اندازۀ آن یکی دو شماره کمتر از فونت فارسی باشد. (تصویر را ببینید.)

حال به پایین کادر بروید و گزینه Set As Default را کلیک کنید. مستطیلی باز می‌شود با دو گزینه که به صورت پیش‌فرض، گزینه اول انتخاب شده است. شما گزینه دوم را انتخاب کنید (گزینه پایین با عنوان All documents based on the Normal. dotm template)

برنامه ورد را ببندید. (اگر از شما درخواست ذخیره این سند را کرد، می‌توانید گزینه No را کلیک کنید.)

حال اگر برنامه «ورد» را باز کنید، خواهید دید که به صورت پیش‌فرض، زبان فارسی با فونت و اندازۀ مورد علاقه انتخاب شده است.

 

 

بازگشت به صفحۀ تنظیمات پیش‌فرضِ زبان، فونت و پاراگراف

 

بازگشت به صفحۀ تجربیات من در برنامه «ورد»